Een Sofist is een rondtrekkende leraar. Tijdens de Atheense democratie waren Plato en Sokrates (na 460 v.Chr.) belangrijke filosofen. Sokrates gaf jongeren, evenals andere Sofisten, les in de filosofie en taalkunde, met name debatteren en argumenteren. Sommigen vroegen hiervoor een vergoeding, behalve Sokrates. In die tijd was het niet gebruikelijk om geld te vragen voor onderwijs, vandaar de afgunstige houding van andere leraren jegens bepaalde Sofisten. Terwijl zij zich bezighielden met onderwijs in zuivere discussies los van godsdienst en moraal leerde Plato met zijn school de jeugd wijsbegeerte als manier van leven verbonden met religie. Sofisme werd daarna ten onrechte geassocieerd met ‘bewust goochelen’ met woorden. (Bron: B. Russell, Geschiedenis van de Westerse filosofie).